1. Zondagavond, Curacao.

Het verlossende woord is eruit. Maandag gaan we mee met een militair toestel naar Sint Maarten. Het lijkt erop dat niet alleen wij maar alle andere collega’s van de pers ook morgen vertrekken. Morgenochtend een laatste douche….

Wij weten niets meer en niets minder dan anderen. Huizen zijn verwoest, hotels weggevaagd en er is geen water, eten en elektriciteit op het eiland. Een hotelletje boeken via TripAdvisor is er niet bij.

We hebben de afgelopen dagen alle hotels gemaild op het eiland voor een slaapplek en niemand heeft geantwoord. We hebben gebeld en het bleef stil. Via via zijn we met iemand in contact gekomen die we via via kennen en die ons de komende dagen wil rondrijden en helpen zoeken naar een slaapplek. Zij pikken ons, in principe, morgen op. We hebben 60 liter water bij ons, veel koeken, crackers, worstjes. Flessen muggenspul, zonnebrand, zaklampen, batterijen en toiletrollen.

Ik ben benieuwd waar we morgen slapen en of we een plek vinden met een aggregaat zodat we de accu’s kunnen laden, kunnen monteren en beelden kunnen doorsturen. We kunnen alleen maar communiceren met een satelliettelefoon, de beelden doorsturen, of live gaan, via de BGAN (satellietschoteltje). Kortom, er is nog veel onzeker.
Tot snel….

 

update. We gaan nu

.