“Even overleg of je naar Sint Maarten Kan en wil, vanavond of morgen”.
Vanmorgen om 07.00 uur de taxi voor de deur. Ik til drie zware koffers naar beneden en de camera. Suus en Yme zwaaien me uit vanaf het balkon. Wanneer ik weer thuis kom kan ik Yme niet vertellen. Ik ga op pad met Rudy, verslag, en Lorenzo, de trainee die toevallig uit Sint Maarten komt en ons gaat helpen ter plekke. We hebben een satelliet schoteltje (BGAN) mee, laders, snoeren, microfoons, regenkleding, montagelaptops, zaklantaarns en mijn zwembroek. Ik ben er vannacht nog uit geweest om de BGAN te checken, de batterij wil maar niet laden, waarschijnlijk defect. Op Schiphol staat er iemand klaar met een nieuwe accu. Nu maar hopen dat alles gaat werken want ik heb het niet kunnen testen.
Straks op Curacao slapen we in een hotel bij het vliegveld. Hopen dat we morgen met een vliegtuig mee kunnen naar Sint Maarten. Als dat lukt dan kunnen we waarschijnlijk nog steeds niets maken voor zaterdagavond want dat is door het tijdsverschil bijna onmogelijk. Als Nieuwsuur om 22.00 uur uitzendt dan is het op Sint Maarten pas 1400 uur. Om daarvoor nog te vliegen, iets te draaien én te monteren én via de satelliet door te zetten is onmogelijk.
Ik ben benieuwd waar we morgen slapen én of we stroom hebben om de accu’s te laden.
Zaterdagochtend, 9 september Gisteravond hebben we gedraaid bij de landing van een transportvliegtuig met hulpgoederen. Daar hoorden we dat we op z’n vroegst na Jose, zondag, mee kunnen richting Sint Maarten nadat de landingsbaan vrij is gemaakt van puin. Niets is zeker. Wanneer we echt gaan blijft onduidelijk.
Het regent hier zachtjes, het is warm en heel vochtig. Voor het geval iemand denkt dat we vakantie aan het vieren zijn, helaas, ook dat is dus niet het geval.