Dit jaar bleef vanwege de Corona maatregelen de Dam leeg tijdens de dodenherdenking. De koning, de koningin, de burgemeester en de premier waren de enige die zich op de Dam mochten bevinden. En dan natuurlijk een handjevol cameramensen, fotografen en verslaggevers.

Kysia Hekster en ik waren vorige maand mee met de Koning naar Indonesië voor een staatsbezoek. Na afloop van dit fantastische avontuur hebben Kysia en ik afgesproken om wat vaker samen te draaien in Nederland. Dat is de afgelopen weken goed gelukt en op 4 mei was het weer raak.

Voor het NOS journaal was ik geaccrediteerd voor de dodenherdenking op de Dam. Ik was in de ochtend samen met mijn zoontje Yme al even wezen kijken op de de plek waar ik die avond zou staan. Op het balkon van Koninklijke Industrieele Groote Club zouden we voor het acht uur journaal “live” gaan dus daar zijn Yme en ik naar binnen gegaan om te checken waar de spanning zit voor de grote HMI die ik meenam en te kijken wat het uitzicht was van het balkon waarvandaan ik mijn shot ging maken. De grote lamp (HMI) was nodig omdat een gedeelte van de achtergrond die avond vol in de zon zou staan en wij op het balkon juist in de schaduw stonden. Om dat grote lichtcontrast op te heffen was er dus flink wat extra licht nodig.

Voor de herdenking begon gingen we eerst live vanaf de Dam in het zes uur journaal. Alle toegangswegen naar de Dam waren toen al afgesloten en publiek werd door de politie weggestuurd. Dus alleen de duiven op de Dam en een paar cameraploegen bleven over. Toen we om zes uur live gingen voor het zes uur journaal was het helemaal stil op de Dam, op het gekoer en gevladder van de duiven na was er niets te horen. Het was een bijzondere ervaring.

Tijdens de herdenking stond ik op het balkon van Koninklijke Industrieele Groote Club. Vlak na de herdenking begon het verlate acht uur journaal. Om rechtstreeks in de uitzending te komen heb ik een LiveU bij me. Een liveU is een apparaat waar ik mijn camera op aansluit en waarmee ik via 8 gecombineerde 4G-data verbindingen mijn beeld en geluid verzend naar Hilversum. Op die manier kan je dus rechtstreeks verbinding maken met de studio. De vragen die Kysia krijgt hoort ze via een oortje dat verbonden is met een telefoon.
We zaten vrijwel aan de kop van dit bijzondere, verlate, acht uur journaal waar meer dan 3 miljoen mensen naar keken.
De lamp stond aan, de LiveU werkte, de inbelverbinding voor de vragen werkte en de uitzending begon. Ik kan de vragen uit Hilversum niet horen en ik kan de uitzending niet live volgen (ook niet via mijn telefoon want dat is met te grote vertraging).

“Bijna Live”, zegt Kysia.
Ik zie haar knikken, dus dat betekent dat er een vraag wordt gesteld en dat mijn shot live is.
Er volgt een antwoord en weer een vraag. Na een tijdje rond ze af en praat naar een item toe.
Ik werp een blik op de LiveU die bij mijn voeten op de grond ligt. Ik zie een venster op het schermpje dat ik nog nooit eerder gezien heb. Iets over een error en dat het video signaal niet kan worden gecodeerd en een OK button. Ik druk op “OK” en het ERROR schermpje floept weg, ik zie dat de verbinding is gestopt. Dus ik druk op de button “LIVE” in de hoop dat er weer verbinding wordt gemaakt. Dat gebeurt ook maar ik zie dat het beeld van mijn camera in het venstertje verschijnt. En weer verschijnt de foutmelding.
“Er is iets mis”, zegt Kysia.
“Ja, de verbinding is weg”, zeg ik.
Hoe lang de verbinding al weg is weet ik dan nog niet. Na de instart zouden ze nog een keer bij ons terugkomen maar dat kan nu niet meer.
Super balen natuurlijk dat die LiveU precies op dit moment crasht. Nog nooit eerder meegemaakt.
Uiteindelijk bleek dat het beeld wegviel vrijwel aan het einde van “de live” en dat bijna niemand thuis het gemerkt heeft.
Ondanks deze tegenslag kijk ik terug op een geweldige dag en een heel bijzondere ervaring!
Je kan de uitzending hier terugkijken.