Maandag.
Zo’n Hercules C-130H-30 maakt een hoop geluid van binnen. We hebben allemaal oordopjes in en het is koud. Gelukkig heb ik mijn Teva’s vanmorgen ingeruild voor Meindles dus koude voeten heb ik niet.
We hebben flink wat bagage mee. Samen met de bagage van de collega’s is onze bagage vanmorgen op een grote pallet vastgebonden en zo de Hercules ingereden. Voor vertrek eerst nog een korte briefing van defensie. We gaan allemaal op eigen risico en moeten alles zelf regelen. Maar in het geval van nood kunnen we toch altijd een beroep doen op het leger. We hebben een noodnummer gekregen dat we altijd kunnen bellen als we ze nodig hebben.
Gisteren hebben we een oproep gedaan voor een slaapplaats op Facebook in een groep waar duizenden eilandbewoners met elkaar communiceren over de ramp. Er worden veel oproepen gedaan omdat mensen opzoek zijn naar vrienden of familie die kwijt zijn. Naar aanleiding van onze oproep ontstaat er een heftige discussie. Wij, de pers, zouden vooral een negatief beeld, willen, afschilderen van Sint Maarten. Zoals de berichtgeving over het plunderen. Deze beelden kwamen al heel snel op tv terecht omdat het zo ongeveer de enige beelden waren die van het eiland afkwamen. Niet gedraaid door de pers maar door passanten die deze beelden vervolgens openbaar maakten. Ik ben zelf nog nooit op Sint Maarten geweest. Wij hebben al een week geen tv meer kunnen kijken dus ik weet zeker dat wij er helemaal blanco instappen. Er zijn veel veel positieve reacties op onze oproep en we krijgen allerlei plekken aangeboden om te overnachten.

Sint Maarten, Dinsdagochtend, 10.00 uur
We zitten in een hotel. Het gros van de kamers heeft geen ramen meer, zijn helemaal nat en het meubilair ligt overal. De kamer waar ik in zit is intact. Soms stroom, geen airco en geen water.

Gisteren na aankomst, nadat we een hotel gevonden hadden, zijn we gaan rijden. We hebben een hele vriendelijk eilandbewoner gevonden die ons rondrijdt samen met zijn vrouw. Alles is hier kapot. Schepen zijn uit de zee gewaaid en liggen op land. De bergen die vorige week nog groen waren zijn grijs geworden omdat alle bladeren en bomen zijn weggewaaid. Huizen zijn of helemaal verdwenen of heel zwaar beschadigd. Mensen zijn alles kwijt. Het is verschrikkelijk wat hier gebeurd is.

Ik ben ook bij de aardbeving in Haïti geweest. Het viel me daar op dat geen van de locals een poot uit stak en alleen maar liep te klagen dat er te weinig hulp was. Hoe anders is het hier. Overal zijn mensen aan het opruimen. Redden wat er nog te redden is. Het is bizar, maar heel veel mensen zijn optimistisch en bovendien zijn ze allemaal erg aardig en vriendelijk.
Vanavond is ons eerste item vanuit Sint Maarten te zien bij Nieuwsuur. Kijken dus!!!!!
PS. Foto volgen later.